Ik weet niet of ik de cijfer 13 in onze jaartal hier de schuld aan mag geven maar het is wel zo dat heel veel kapot is gegaan in de loop van dit jaar. Het begon met een kortsluiting onder de grond aan een bedrading die goed was geïsoleerd en in een plastic buis was gemonteerd diep onder de grond. Het heeft dagen gekost om de oorzaak te vinden waarom een deel van het huis zonder licht zat. Door de vele regens is er toch water bij gekomen. Na dagen zoeken heeft onze volprezen Leandro toch de oorzaak kunnen vinden en het gerepareerd. Gelukkig was niet het deel waar de keuken aan zit zodat onze ijskasten en vriezers hier niet aan te lijden hebben gehad.
Daarna, door de geweldige Electra voorzieningen heeft een oudere ijskast verschillende keren de brui aan gegeven. Na vijf keren repareren hebben wij die aan de kant gezet.Hier is er geen houden aan.


Daarna was de beurt aan onze schoolbus om kapot te gaan en dit was ernstig want het heeft veel geld gekost om hem weer te maken.
Mijn volprezen Doblo, die de kinderen naar school brengt is door zijn schokbrekers gezakt en nadat deze euvel was gerepareerd bleek ook iets aan de stuur inrichting niet goed te zitten.
Maar het ergste ongeluk is wel een afvoer put die finaal in de grond is gezakt met een enorme knal. Deksel, pomp, alles is in de diepte verdwijnt. Volgens de experts is dit veroorzaakt door de vele regens. 10 minuten er voor had een wasvrouw nog er op gestaan. Ik durf er niet aan te denken aan wat voor een gevaar zij is ontlopen.
En als laatste en nog niet opgelost is onze generator die kapot is. Hiervoor moet iemand uit São Paulo (900 km) voor komen om te kijken of de schade te herstellen is.
Ik hoop dat de ellende hierbij blijft want ik word er moedeloos van.