In januari, tijdens een feest ter verwelkoming van de nieuwe burgemeester heb ik een eenvoudige balletuitvoering gezien van een leraar en drie kleine meisjes. Eenvoudig maar heel leuk. Al jaren had ik de wens de kinderen danslessen of muzieklessen aan te kunnen bieden maar het grote probleem was de leerkracht. Onze gemeente beschikte niet over deze vakmensen en om hen uit Campos te laten komen was een te kostbare zaak. Ik was dan ook verrukt te horen dat deze meneer zich sinds kort in onze gemeente had gevestigd en leerlingen zocht.

Na de uitvoering heb ik hem gesproken en de afspraak gemaakt dat hij naar Pinokio zou komen voor een gesprek om te zien of het een haalbare kaart was hem te verzoeken onze meisjes balletles te geven. Hij was net zo enthousiast als ik en zodoende kwamen wij snel tot zaken. Hij begreep dat wij hem geen riant salaris konden aanbieden en hij nam genoegen met mijn voorstel van 350 realen per maand, wat ongeveer neerkomt op 150 euro. Voor dit bedrag geeft hij twee verschillende groepen gedurende een uur les. Zaterdag ’s morgens om 9 uur eerst de 20 kleine meisjes en om 10 uur komen de grote meisjes aan de beurt, ook 20 in totaal. Iedereen is meer dan enthousiast en het is heel leuk te zien hoeveel meisjes hier echt aanleg voor hebben.

Balletles heeft veel goede dingen in zich: gevoel voor houding, beweging, coördinatie, conditie, lenigheid, discipline en een uitlaatklep. Daarnaast is de sociaalemotionele ontwikkeling groot en draagt het bij aan de groei van het zelfvertrouwen, iets wat onze kinderen dringend nodig hebben.

Wij waren net twee weken bezig toen oom Jan en Henk aankwamen. Oom Jan had geld bij zich van sponsors om aan ontspanning en spel te besteden dus werd snel besloten dat hij een balletlokaal zou inrichten. Wat was ervoor nodig? Ten eerste de barre’s (voordien deden de meisjes de oefening met behulp van een stoel), dus werd er een timmerman gezocht die ronde houten stangen kon maken van heel stevig hout. Daarna moesten de bevestigingsstangen en houders gemaakt worden van roestvrij staal, anders zou alles in een handomdraai verroesten. Ook hiervoor vonden wij een vakman. De spiegels, 6 x 1,60 m. waren snel besteld.

Toen ging oom Jan aan de slag en moest hij een aantal problemen oplossen. Aan de kant waar de spiegels kwamen te hangen konden natuurlijk geen stangen aan de muur vast gemaakt worden. Maar oom Jan zou oom Jan niet zijn als hij niet de oplossing vond en de steunen op de grond plaatste. De zaal is een juweeltje geworden en iedereen is er verguld mee, vooral de leraar die hier in de gemeente nooit gedacht had zoiets moois te kunnen krijgen om zijn lessen te geven. Snel ging ik naar Campos om stof te kopen om balletpakjes en bijbehorende rokjes te kunnen maken die door onze naaister en haar zuster vakkundig in elkaar zijn gezet naar een voorbeeld dat de balletleraar ons heeft geleend.

Een nicht van mij die in Rio de Janeiro woont en op bezoek was raakte zo onder indruk dat zij mij beloofde voor de schoentjes te zorgen. Zij wilde de maten van het 40 paar voeten weten want zij ging geld ophalen bij al haar vriendinnen om de schoentjes te kopen. Dezelfde avond belde ze mij op met de mededeling dat een van haar dochters alle schoenen zou betalen. Als klap op de vuurpijl kwam Alexander, een Nederlander die op vakantie in Brazilië was even langs om een donatie van Mevr. Lonneke te brengen die geld op haar verjaardag heeft gevraagd voor Pinokio in plaats van kadootjes. Haar gift is goed voor zes maanden salaris van de dansleraar.

Wij kunnen met recht zeggen dat dit balletlokaal met vereende krachten tot stand is gekomen. Iedereen die hieraan heeft geholpen onze hartelijke dank. De meisjes zijn verrukt en sommigen dromen al van een toekomst als ballerina. Kunt U zich voorstellen wat het voor deze meisjes betekent van wegwerpkind omgetoverd te worden tot een ballerina? Al komt deze wens wellicht nooit uit, een mooie droomtijd hebben zij toch gehad.