Kort geleden werd ik, Lucia, uitgenodigd om getuige te zijn van een huwelijk van een jonge vrouw uit een zeer arm gezin uit ons dorp. Er werd tevens aan mij gevraagd of wij vier kinderen hadden die het leuk zouden vinden om de rollen van bruidsmeisjes en bruidsjonkers tijdens dit huwelijk te vervullen.
Deze uitnodiging konden wij absoluut niet weigeren want het was duidelijk een poging van haar kant om haar huwelijk een beetje op te leuken omdat de familie, financieel gezien, echt niet in staat was om een uitgebreid feestje te geven.
Ik was hier maar al te blij mee want het was voor mijn een kans om aan de jongelui, zowel uit ons tehuis als uit het dorp, te laten zien hoe mooi een huwelijk kan zijn. Uiteindelijk is een goed begin het halve werk.
Het is hier niet erg gebruikelijk dat jongen mensen trouwen. Vaak gaan zij vanwege geldgebrek samenwonen met als gevolg dat wanneer die samenleving niet bevalt de man heel gemakkelijk het huis verlaat en de vrouw met de zorgen voor de eventuele kinderen achterlaat.
Dus met plezier de uitnodiging geaccepteerd en aan het organiseren geslagen. Wie van de kinderen waren er voor geschikt en wilde er aan mee werken? Dit was niet moeilijk, er meldden zich vele kandidaten. Een moeilijk taak de leukste paartjes uit te zoeken die qua verantwoording hun rollen konden vervullen en qua maat goed bij elkaar pasten.
De uitgekozen paartjes werden Luciano met Matilde en Rafael met Joyce. De volgende stap was een vergadering met Caçula, de naaister, om de modellen te bespreken en bepalen wat voor stof wij moesten kopen want zoals altijd zou zij de kleding maken. Het resultaat is op de foto te bewonderen. Alles is bij Pinokio gefabriceerd, behalve de schoenen.
Tenslotte heb ik een vergadering belegd met de oudere meisjes om te bepalen wat voor lekkers zij konden maken om het feest echt feestelijk te maken want een feestje zonder lekkere hapjes is natuurlijk niet leuk. De bruid zou voor de taart zorgen en andere familieleden voor de frisdranken. Al met al is het een geslaagd feest geworden en het bruidspaar zag er stralend en zeer gelukkig uit. En onze 2 bruidsmeisjes en 2 bruidsjonkers hebben zich van hun taak met veel elan gekweten.
Persoonlijk vind ik een huwelijk een ernstige aangelegenheid die met veel zorg moet worden aangegaan. Het jonge stel heeft dan, tijdens de voorbereidingen, tijd om aan de consequenties te denken en ook tijd om na te denken of dit werkelijk hun wens is en dat er geen sprake is van een impulsieve daad. Door aan dit huwelijk mee te werken en ook door onze jonge mensen actief deel te laten nemen aan de plechtigheden heb ik het onderwerp ter sprake gebracht en ik hoop dat onze jongelui ooit de consequenties en verantwoordelijkheden van het huwelijk in gaan zien.
Lucia Schulman
