Na het voltooien van het tehuis zijn er plannen gemaakt voor het bouwen van een school aangezien de enige school die Guriri rijk was veel te klein is voor alle kinde-ren die erbij zijn gekomen. Daarbij kwam het feit dat wij kinderen krijgen van verschillende leeftijden met een enorme leerachterstand. Een aantal van hen heeft zelfs nog nooit een school van binnen gezin. Sommige kinderen, afkomstig van publieke scholen, blijken uit een derde klas te komen maar kunnen geen letter lezen en moeten dan terug gezet worden naar een eerste klas. In een eigen school is dat terugzetten wel mogelijk, maar in een openbare school absoluut niet.

Een kind dat niet kan lezen moet op de openbare scholen doorstromen naar de volgende klas waar hij of zij hierdoor helaas verder ook niets leert. Wat heeft het voor zin hen door te laten gaan naar hogere klassen? Uit zeer recente onderzoeken is gebleken dat de Staat Rio de Janeiro het slechtste openbaar onderwijs van heel Brazilië heeft, iets dat wij al heel lang wisten. Wij zijn van mening dat Pinokio niet tevreden mag zijn met alleen de kinderen liefdevol te ontvangen en te verzorgen. Als wij hen niet klaar stomen voor een redelijke toekomst zijn wij maar half bezig.

Wij hebben ons bestuur in Nederland bericht over de noodzaak van een eigen school en zij zijn aan de slag gegaan om fondsen hiervoor te werven, en met de giften van vele Nederlanders welke werden verdubbeld door een overheidssubsidie via de NCDO is de school er dan ook gekomen. Het is een prachtige school geworden waar de kinderen met plezier naar toe gaan. Ruim, luchtig en licht met 4 klaslokalen, een keuken, 2 toilet blokken, een kantoortje en een voorraadkamer voor de vele schoolmaterialen. Boven de school zijn slaapkamers en badkamers gebouwd die gebruikt worden door de vrijwilligers die gedurende al die jaren ons zijn komen helpen. De kamers zijn sober maar doeltreffend ingericht.

De school bouwen was niet eens zo moeilijk nadat het bestuur voor de nodige centjes had gezorgd. Voor de leraren en leraressen hadden wij een keurige overeenkomst gesloten met de gemeente: wij zouden gratis het gebouw en inrichting leveren en zij zouden leerkrachten, gas, en elektra betalen. Het ging zeggen en schrijven 1 jaar goed. Toen heeft de gemeente het contract opgezegd. Wat nu te doen?? De enige oplossing die snel voorhanden was, was onze kinderen naar een Staatoochool te zenden bijna 20 km verderop. Na veel gesprekken en overleg bleef er voor ons maar één conclusie over: wij zouden onze eigen school als particuliere school moeten heropenen. Wij vonden Tim en zijn vrouw Corrie bereid om het werven van fondsen voor onze school op zich te nemen. één van de acties die hij onderneemt is een jaarlijks diner dat gehouden wordt op het College de Brink in Laren. De directie, de leraren en de aankomende koks en obers stellen zich belangeloos ter beschikking, iedere jaar weer, om een prachtige maaltijd klaar te maken en aan betalende gasten te serveren. Tim weet al de benodigde ingre-diënten tot aan de wijn toe cadeau te krijgen, wat inhoud dat de verkoop van de couverts geheel ten bate van onze school komt.

Wij, de kinderen en de leerkrachten, die met veel zorg zijn uitgekozen en hun uiterste best doen, zijn bijzonder blij met de school. De kinderen gaan met plezier naar school en de resultaten zijn al heel duidelijk zichtbaar. Onze school heeft 6 klassen, de kleuterklas, de C.A dat een voorbereidende klas is waar de kinderen leren lezen, dan van de 1ste t/m 4de klas van de lagere school. Daarna gaan zij naar een openbare Staatoochool en het blijkt dat onze kinderen veel beter zijn voorbereid op de tweede deel van de lagere school en veel meer weten dan de kinderen die daar vanaf het begin van hun schoolloopbaan op zitten.