Op een goede dag in november verleden jaar ging de telefoon. Een dame informeerde of zij gedurende de kerstdagen ons, als vrijwilligster, van dienst kon zijn. Haar kinderen, een meisje van 8 jaar en een jongen van 13 zouden de kerst bij hun vader doorbrengen en zij wilde die dagen niet alleen doorbrengen.
Om wat meer achtergrond informatie van haar te krijgen, want uiteindelijk neem je niet zomaar iemand in huis, ben ik een lang gesprek met haar begonnen. Naarmate het gesprek vorderde raakte ik zo onder de indruk van haar wil om te helpen dat ik haar vroeg of zij erg bezet was op dat moment. Haar antwoord was nee en ik stelde voor om haar op te halen zodat wij hier thuis een persoonlijk gesprek konden voeren. Zo gezegd zo gedaan en wij hebben van 5 uur ‘s middags tot 10 uur ’s avonds een zeer intensief en vruchtbaar gesprek gehad.
Het eind van het liedje was dat wij samen besloten dat zij, aan het einde van het schooljaar, - ongeveer 15 december - bij ons zou komen werken en wonen met de oudste zoon. Het meisje van 1 jaar zou bij de vader gaan wonen.
De volgende vrijdag belde zij opnieuw met de vraag of zij met haar kinderen het weekend bij ons kon doorbrengen want zij was zo enthousiast geworden dat zij niet langer kon wegblijven.
’s Maandags ging zij naar huis maar woensdag wilde zij al definitief komen. Sindsdien is zij bij ons en wij vinden haar een enorme aanwinst voor ons tehuis.
Zij is 34 jaar, enthousiast, doortastend, goed van de tongriem gesneden, kent vele facetten van het leven uit eigen ondervinding, heeft een analytische geest, is streng maar weet met de kinderen op een gelijk niveau te praten en te spelen, maar weet toch de nodige afstand te bewaren die nodig is voor een goede leiding.
Zij heeft hele goede contactuele eigenschappen en heeft al veel probleempjes die buitenshuis geregeld moesten worden met succes opgelost.
Onderhoudt goede en waardevolle contacten met de politie, en doet het leeuwendeel van de dokters- en tandartsen bezoeken. Zij heeft al 2 keer een kind in alle vroegte naar ziekenhuizen in Rio de Janeiro begeleid voor onderzoeken. Hiermee ontlast zij mij enorm en kom ik toe aan andere noodzakelijke dingen.
Al met al, zijn wij heel blij met haar komst en hopen dat zij een blijvertje zal zijn die in de toekomst leiding aan het tehuis kan geven.
Daarnaast heb ik veel steun aan haar jongere geest en leeftijd die nodig zijn voor leuke uitstapjes zoals het kamperen en verplichte volksfeesten waar ik niet zo dol op ben.Gedeelde verantwoording is ook lichter te dragen.
Lucia
