Pinokio

Moderne tijden
2003

Waar ook maar even mogelijk is zullen wij niet nalaten onze kinderen in contact te laten komen en gebruik te laten maken van dingen die in Nederland heel gewoon zijn, maar hier vaak nog zo ver weg lijken.

Toen een tijdje geleden onze gasleverancier (onderdeel van de SHV) nieuwe computers nodig had, boden zij ons hun oude - maar nog zeer bruikbare - computers aan. Een aanbod waar wij nooit nee tegen zeggen. Resultaat: op een mooie zomerdag komt een wagen 10 heuse Compaq desktop computers en drie printers brengen. Een systeembeheerster kwam vanuit Rio alles netjes aansluiten en controleren. De gezichten van de oudere kinderen lachten al van oor tot oor. Uiteraard was de eerste gedachte van hen spelletjes op de computer doen. Helaas is die mogelijkheid wat beperkt door de leeftijd van de computers. Zij werden in de bibliotheek ondergebracht. De ruimte is iets te krap voor zoveel computers, maar wij wachten op het gereed komen van onze verbouwing op de zolder om de computers een definitieve plaats te geven.

Inmiddels gaan de vier oudsten éénmaal per week met een bus naar Campos om deel te nemen aan een computercursus voor beginners. Zij zijn ’s avonds niet meer achter de computers vandaan te slaan. Zelfs de meest populaire soaps worden gelaten voor wat zij zijn! Werkstukken voor school, van meerdere kinderen, worden niet meer met de hand geschreven, maar op de computer door deze nieuwe deskundigen. Het enige waar zij nu nog vol spanning op wachten is een aansluiting op het internet. Zodra zij wat verder zijn en meer bedreven zijn, krijgen zij ook die aansluiting.

Hiermee is weer eens te meer bewezen dat onze kinderen wel degelijk leergierig zijn en vooruit willen, jammer dat ons gemeentebestuur dit nog niet door heeft.

Lucia