Het is precies 1 jaar geleden dat wij ons nieuwe huis hebben betrokken. Iedere dag beseffen wij wat een heerlijk huis het geworden is. Ruim, licht en vooral kindvriendelijk. Dit hebben wij voornamelijk te danken aan Engel die de prachtige bouwtekeningen heeft gemaakt en aan Jan die de bouw zo fantastisch heeft begeleid en Rob een spoed cursus "bouwen" heeft gegeven, zodat hij tijdens de afwezigheid van Jan de bouw verder kom begeleiden. Ik blijf de beide heren en alle donateurs van Pinokio die dit geweldige onderkomen voor de kinderen mogelijk hebben gemaakt eeuwig dankbaar. Je kunt heel duidelijk aan de kinderen merken dat zij zich thuis voelen. Ieder heeft zijn eigen ruimte, zijn eigen stekje, zijn eigen plaats aan tafel.

Als de kleintjes eten zijn de grotere elders in het huis. Als zij in het binnenplein spelen, zijn de grotere kinderen buiten heerlijk aan het voetballen. Zo komt ieder aan zijn trekken en hoeft niemand zich in te houden ten behoeve van de anderen. Gedurende de dag zijn de volwassenen bezig in verschillende delen van het huis en de gezellige eetkamer dient als centrale ontmoetingsplaats voor iedereen. Als er een "vergadering" met de kinderen plaatsvindt dan gebeurt dat ook altijd in de eetzaal.

Zoals in ieder gezin hebben de grotere kinderen, naast de plicht om hun huiswerk te maken, de plicht om een handje mee te helpen in onze gigantische huishouding.

Het meedraaien van de kinderen in de dagelijkse gang van zaken heeft twee redenen: eerst het opvoedkundig aspect hiervan. Ook moeten zij van jongs af aan leren dat niets vanzelf gebeurt, dat niets zo maar uit de hemel komt vallen en dat iedereen zijn steentje moet bijdragen aan een heerlijk geregeld leven. Ten tweede ontlasten de grotere kinderen de volwassenen die hun handen meer dan vol hebben aan de rest van de taken die iedere dag verricht moeten worden.

Wat doen zij zoal? Hun kamers op orde houden, wc’s en badkamers schoonhouden, afwassen, brood bakken, helpen met het verzorgen van de baby’s, aan het einde van de dag helpen de kleintjes te douchen, de beesten verzorgen op de boerderij, in de moestuin werken. U ziet, genoeg te doen.

Al onze kinderen gaan vanaf hun 3e jaar naar school. De kinderen die ’s morgens naar school gaan (vertrek uit huis 6h30) verrichten hun taken ’s middags. De ploeg die ’s middags naar school gaat , doet ’s morgens corvee. Door de manier waarop de kinderen hun taken uitvoeren krijgen wij al een idee waar hun aanleg ligt. Natuurlijk vindt er regelmatig een wisseling van taken plaats, want niet iedereen vindt leuk om na het eten te moeten afwassen. Helpen bij de boerderij is het onderdeel van het werk waar iedereen warm voor loopt.

Wij krijgen veel bezoek van Brazilianen en iedereen is altijd vol lof over hoe de kinderen eruit zien en zich gedragen. Iedere bezoeker wordt zeer hartelijk door de kinderen ontvangen, zij maken er iedere keer een echt feest van. De bezoekers zijn ook duidelijk onder de indruk van het huis, de netheid en de openheid. Door de vele ramen en deuren is er een wijds uitzicht naar alle delen van het huis en dat geeft een groot gevoel van openheid en vrijheid. Geen enkele deur is op slot en de kinderen hebben vrije toegang tot het hele huis. Alleen de buitendeuren aan de voorkant van het huis zijn op slot en dat louter vanwege de kleine kinderen die zo maar aan de wandel kunnen gaan. De kinderen zijn duidelijk niet opgesloten zoals vele bezoekers verwachten. Ons motto is dan ook dat de kinderen bij Pinokio mogen blijven en niet tegen hun zin in bij ons moeten blijven.

Wij hopen dat de vele bezoekers ook hun steentje zullen bijdragen in het dagelijks onderhoud van de kinderen. Een aantal bezoekers heeft dan ook daadwerkelijk hulp aangeboden, sommige met een bedrag aan geld, anderen met goederen en of diensten. Wij hebben het gevoel dat er in ieder geval een begin is gemaakt met de hulp van de kant van de Brazilianen en eerlijk gezegd ben ik hier heel erg blij mee, want dat betekent dat zij eindelijk tot het inzicht komen dat "hun" kinderen bij Pinokio verzorgd worden en dat van hen verwacht wordt dat zij hun steentje bijdragen. Het wordt hoog tijd dat er een mentaliteitsverandering plaatsvindt en dat men tot inzicht komt dat iedereen, arm of rijk, iets kan doen om de armoede in Brazilië minder te doen worden. Als wij met Pinokio hier een kleine verschuiving teweeg kunnen brengen dan wordt ons werk iets completer.

Lucia