Bestuurslid zijn van een Stichting als Pinokio is geen dagtaak. Dat betekent dat wij allemaal overdag en vaak ook 's avonds nog druk zijn met ons werk. Soms is je werk niet alleen ook je hobby maar kun je je tweede hobby: Pinokio, ook wel eens 'kwijt' binnen je werk. Eén van de scholen waar ik regelmatig kom, nam de uitnodiging aan. In enkele weken tijd werd een actie voor Pinokio opgezet. De leerlingen zetten zich ieder op eigen wijze in: de groepen jongsten (de vier- en vijfjarigen) maakten collages die bij opbod werden verkocht; de bovenbouwleerlingen verkochten allerlei spulletjes (ook van zichzelf), ouders bakten cakes, maakten bloemstukjes e.d. en het team bedacht ook nog allerlei activiteiten die geld konden opleveren.

Als ouders met kleine kinderen naar de actiedag kwamen, zorgde groep 8 voor een voorleessessie, zodat de ouders tenminste rustig van hun geld af konden komen. In de week voor de eigenlijke datum heb ik alle klassen bezocht en met kaarten, tekeningen, verhalen en stukjes voorlezen uit het boek "Engelen van het asfalt" de kinderen voorbereid. Iedereen moest weten waarvoor ze werkten, voor wie ze het deden. Indrukwekkend als je ziet hoe kinderen opnemen wat je vertelt! Een voorbeeld: in groep 8 werd gezegd dat er ongeveer 90 kinderen in het huis zouden kunnen worden geplaatst. Toen één van de leerlingen vroeg: "en dan ... ?" was ons antwoord: "eens geldt: vol is vol". In de pauze vroeg ze toen heel benepen: "Als ik nou nummer 91 was, zou je mij dan niet opnemen?" In de onderbouw hebben we volop geoefend met het uitspreken van de plaatsnaam. Plezier en tongbreken. Op de actiedag liepen de kleintjes allemaal de naam van het dorpje aan alle ouders te noemen en op te zoeken op de kaart. Veel ouders brachten een bezoekje aan ons standje in de hal en namen wat informatie mee. Eén leerling vond dat hij nog wat extra's moest doen en heeft in een eigen standje met eigen spulletjes nog f 7,50 bij elkaar gesprokkeld en aan ons aangeboden. Daarmee was ik net zo gelukkig als met de gehele opbrengst: f 1.500,-- in 1 1/2 uur tijd. In overleg is afgesproken dat het bedrag kan worden besteed aan de inrichting van de binnenplaats met wat klimspullen voor de kleintjes van Pinokio.

Dat zo'n actie nawerkt is duidelijk: twee weken later nam groep 8 afscheid tijdens een schoolkamp. Op de 'bonte avond' was ik ook uitgenodigd en toen de 'nieuwslezer' het programma opende, deed hij dat met de mededeling dat er goud was gevonden onder het schoolplein. De opbrengst was voor Pinokio. Dat was helaas wishfull thinking maar toch: kinderen zijn betrokken bij dergelijke acties. Gelukkig, want zij worden de donateurs en de financiële adoptieouders van de toekomst.

Graag wil ik het team van 'de Kruisboelijn' hartelijk danken voor zijn inzet.

Wim .