"Ons leven is in een stroomversnelling gekomen en het kost de grootste moeite om tijd te vinden om brieven te schrijven" zo begint Lucia de brief, die ze op 1 oktober vanuit Barra schrijft. Uit haar verhaal is te lezen, dat het niet ècht gemakkelijk is en zelfs zwaarder dan ze verwachtte. Maar ze gáát ervoor. Op 1 oktober waren er al negen kinderen, waarvan vijf uit Rio, drie uit Barra en één uit Campos. Door tussenkomst van de maatschappelijk werkster zijn ze onder de hoede van "Pinokio" geplaatst. De jongste is negen maanden en de oudste 10 jaar. Kinderen die allemaal hun eigen speciale manier van aanpak vragen. Zelfs de baby die in het begin om de twee uur een voeding wilde, dag en nacht! Kinderen vol vreemde gedragingen, maar die zich leren aanpassen. Lucia heeft er het volste vertrouwen in dat er voor hen een "toekomst" is! Kinderen die al zo veel hebben meegemaakt. Bijvoorbeeld ......
ze is opgevoed door een 'grootmoeder, die alles leuk vond wat het kind deed. Nu denkt ze door op een afschuwelijke manier te gillen, in alles haar zin te kunnen krijgen
een zwaar ondervoed meisje dat zich tegen etenstijd gedraagt als een gedresseerd aapje: kopjes geven, op haar manier liedjes zingen, álles doet om maar "lief gevonden te worden". Het gaat trouwens al veel beter met haar en ze gaat het voedsel al steeds beter verdragen
de 10-jarige, die achterbaks is en ruziet met de andere kinderen ......
Inmiddels zijn de werkzaamheden rond de gebouwen in gang gezet. De kaasfabriek moet snel in gebruik genomen worden want er zijn al koeien die negen liter melk per dag produceren. Ze hebben zelf al boter en kaas gemaakt, hoewel erbij gezegd moet worden, dat de kaas "niet zo geslaagd" was.Al doende leert men! Het is telkens een afweging van wat kan en wat niet kan.
Witte kippen voor de consumptie bleken geen succes. Zestig gekocht en er 5 van kunnen eten, zo geleidelijk aan zijn er 38 gestorven. De 20 legkippen doen het prima! De "boerenkippen", die ze gekregen hebben, hebben inmiddels al tien kuikens. De boerderij is al aardig kompleet. Behalve de kippen zijn er verder: 1 varken met 6 biggen, 2 geiten en 2 eenden. Iedere dag wordt er naar de boerderij gereden om melk te halen of groenten uit de moestuin. Tegelijkertijd worden alle resten en schillen gebruikt om de beesten te voeren. Het begint op een echt bedrijf te lijken!
De opslagruimten voor zwarte bonen, maïs en andere produkten worden momenteel in beslag genomen door bouwmaterialen voor "HET HUIS". Het echte bouwen kan nog steeds niet beginnen omdat de containers vol met bouw- en andere materialen nog steeds niet door de douane zijn vrijgegeven. Voor zover mogelijk zijn alle voorbereidingen op het terrein getroffen, het is uitgemeten en geëgaliseerd. De situatie-tekening is gemaakt, de arbeiders staan te trappelen om te mogen werken! Jan, die de leiding van de bouw op zich zal nemen, zit echter niet "werkeloos" te wachten. Er is veel te doen in en om het huis en hij bedenkt steeds leuke dingen voor de kinderen: een schommel, een reuzen-zandbak, eettafeltjes voor de drie kleinsten en hij heeft planken gemaakt voor de linnenkamer .... Tot zover de samenvatting die Lucia in een heel lange brief schreef. Het is duidelijk: "Pinokio" heeft zijn start gemaakt.
